------------------------------------------------------------------------------------
声明:此文章为本人原创,未经本人允许,任何个人和单位不得将本文章用于商业用途
------------------------------------------------------------------------------------
一人之力,难免疏忽,若有错误,欢迎指正
头文件:stdio.h
函数原型:int sprintf(char *buffer, const char *format, [argument]...)
参数:
(1)buffer:是char类型的指针,指向写入的字符串指针;
(2)format:格式化字符串,即在程序中想要的格式;
(3)argument:可选参数,可以为任意类型的数据;可以不止一个参数
函数返回值:buffer指向的字符串的长度;
用处:
用法1:格式化数字字符串:在这点上sprintf和printf的用法一样,只是打印到的位置不同而已,前者打印给buffer字符串,后者打印给标准输出,所以sprintf也可以用来将整型转化为字符串,比itoa效率高且如此地简便~比如:sprintf(buffer, "%d", 123456);执行后buffer即指向字符串“123456”~
用法2:连接字符:
(a)连接以'\0'结束的字符串:
#include
int main()
{
char buffer[10];
char *a = "1234";
char *b = "5678";
sprintf(buffer, "%s%s", a, b);
printf("%s\n", buffer);
return 0;
}
运行结果:
(b)连接结尾没有'\0'的字符数组或字符串缓冲区:
#include
int main()
{
char a[] = {'1', '2', '3', '4'};
char b[] = {'5', '6', '7', '8'};
char buffer[10];
sprintf(buffer, "%.4s%.4s", a, b);
printf("%s\n", buffer);
return 0;
}
运行结果:
(c)第二种情况的程序中,sprintf的format部分为"%4s%4s"或"%s%s",
运行结果均为:
(d)如果我们想动态获取要处理的字符缓冲区长度,则将上面sprintf改为:sprintf(buffer, "%.*s%.*s", sizeof(a), a, sizeof(b), b);即可~
用法4:可以控制精度
char str[20];
double f=14.309948;
sprintf(str,"%6.2f",f);
用法5:可以将多个字符串连接成字符串
char str[20];
char s1={'A','B','C'};
char s2={'T','Y','x'};
sprintf(str,"%.3s%.3s",s1,s2);
%m.n在字符串的输出中,m表示宽度,字符串共占的列数;n表示实际的字符数。%m.n在浮点数中,m也表示宽度;n表示小数的位数。
用法7:可以动态指定,需要截取的字符数
char s1={'A','B','C'};
char s2={'T','Y','x'};
sprintf(str,"%.*s%.*s",2,s1,3,s2);
sprintf(s, "%*.*f", 10, 2, 3.1415926);
用法8:可以打印出i的地址:
sprintf(s, "%p", &i);
相当于
sprintf(s, "%0*x", 2 * sizeof(void *), &i);