策略模式(Strategy Pattern)是一种比较简单的模式,也叫做政策模式(Policy Pattern)。其定义如下:
Define a family of algorithms,encapsulate each one,and make them interchangeable.(定义一组算法,将每个算法都封装起来,并且使它们之间可以互换。)
/**
* 抽象的策略角色
*/
public interface Strategy {
//策略模式的运算法则
public void doSomething();
}
/**
* 具体策略角色
*/
public class ConcreteStrategy1 implements Strategy {
public void doSomething() {
System.out.println("具体策略1的运算法则");
}
}
public class ConcreteStrategy2 implements Strategy {
public void doSomething() {
System.out.println("具体策略2的运算法则");
}
}
/**
* 封装角色
*/
public class Context {
//抽象策略
private Strategy strategy = null;
//构造函数设置具体策略
public Context(Strategy _strategy){
this.strategy = _strategy;
}
//封装后的策略方法
public void doAnythinig(){
this.strategy.doSomething();
}
}
/**
* 高层模块
*/
public class Client {
public static void main(String[] args) {
//声明一个具体的策略
Strategy strategy = new ConcreteStrategy1();
//声明上下文对象
Context context = new Context(strategy);
//执行封装后的方法
context.doAnythinig();
}
}
就是采用了面向对象的继承和多态机制,其他没什么玄机。
这是策略模式本身定义的,只要实现抽象策略,它就成为策略家族的一个成员,通过封装角色对其进行封装,保证对外提供“可自由切换”的策略。
如果没有策略模式,我们想想看会是什么样子?一个策略家族有5个策略算法,一会要使用A策略,一会要使用B策略,怎么设计呢?使用多重的条件语句?多重条件语句不易维护,而且出错的概率大大增强。使用策略模式后,可以由其他模块决定采用何种策略,策略家族对外提供的访问接口就是封装类,简化了操作,同时避免了条件语句判断。
这甚至都不用说是它的优点,因为它太明显了。在现有的系统中增加一个策略太容易了,只要实现接口就可以了,其他都不用修改,类似于一个可反复拆卸的插件,这大大地符合了OCP原则。
每一个策略都是一个类,复用的可能性很小,类数量增多。
上层模块必须知道有哪些策略,然后才能决定使用哪一个策略,这与迪米特法则是相违背的,我只是想使用了一个策略,我凭什么就要了解这个策略呢?那要你的封装类还有什么意义?这是原装策略模式的一个缺点,幸运的是,我们可以使用其他模式来修正这个缺陷,如工厂方法模式、代理模式或享元模式。
先给出一道小学的题目:输入3个参数,进行加减法运算,参数中两个是int型的,剩下的一个参数是String型的,只有“+”、“-”两个符号可以选择
第一种方案:
/**
* 最直接的加减法
*/
public class Calculator {
//加符号
private final static String ADD_SYMBOL = "+";
//减符号
private final static String SUB_SYMBOL = "-";
public int exec(int a,int b,String symbol){
int result =0;
if(symbol.equals(ADD_SYMBOL)){
result = this.add(a, b);
}else if(symbol.equals(SUB_SYMBOL)){
result = this.sub(a, b);
}
return result;
}
//加法运算
private int add(int a,int b){
return a+b;
}
//减法运算
private int sub(int a,int b){
return a-b;
}
}
/**
* 场景类
*/
public class Client {
public static void main(String[] args) {
//输入的两个参数是数字
int a = Integer.parseInt(args[0]);
String symbol = args[1]; //符号
int b = Integer.parseInt(args[2]);
System.out.println("输入的参数为:"+Arrays.toString(args));
//生成一个运算器
Calculator cal = new Calculator();
System.out.println("运行结果为:"+a + symbol + b + "=" + cal.exec(a, b, symbol));
}
}
输入的参数为:[100, +, 200]
运行结果为:100+200=300
第二种方案:
/**
* 简化算法
*/
public class Calculator {
//加符号
private final static String ADD_SYMBOL = "+";
//减符号
private final static String SUB_SYMBOL = "-";
public int exec(int a,int b,String symbol){
return symbol.equals(ADD_SYMBOL)?a+b:a-b;
}
}
第三种方案:
/**
* 引入策略模式
*/
interface Calculator {
public int exec(int a,int b);
}
/**
* 具体策略
*/
public class Add implements Calculator {
//加法运算
public int exec(int a, int b) {
return a+b;
}
}
public class Sub implements Calculator {
//减法运算
public int exec(int a, int b) {
return a-b;
}
}
/**
* 上下文
*/
public class Context {
private Calculator cal = null;
public Context(Calculator _cal){
this.cal = _cal;
}
public int exec(int a,int b,String symbol){
return this.cal.exec(a, b);
}
}
/**
* 场景类
*/
public class Client {
//加符号
public final static String ADD_SYMBOL = "+";
//减符号
public final static String SUB_SYMBOL = "-";
public static void main(String[] args) {
//输入的两个参数是数字
int a = Integer.parseInt(args[0]);
String symbol = args[1]; //符号
int b = Integer.parseInt(args[2]);
System.out.println("输入的参数为:"+Arrays.toString(args));
//上下文
Context context = null;
//判断初始化哪一个策略
if(symbol.equals(ADD_SYMBOL)){
context = new Context(new Add());
}else if(symbol.equals(SUB_SYMBOL)){
context = new Context(new Sub());
}
System.out.println("运行结果为:"+a+symbol+b+"="+context.exec(a,b,symbol));
}
}
第四种方案:
/**
* 策略枚举
*/
public enum Calculator {
//加法运算
ADD("+"){
public int exec(int a,int b){
return a+b;
}
},
//减法运算
SUB("-"){
public int exec(int a,int b){
return a - b;
}
};
String value = "";
//定义成员值类型
private Calculator(String _value){
this.value = _value;
}
//获得枚举成员的值
public String getValue(){
return this.value;
}
//声明一个抽象函数
public abstract int exec(int a,int b);
}
/**
* 场景类
*/
public class Client {
public static void main(String[] args) {
//输入的两个参数是数字
int a = Integer.parseInt(args[0]);
String symbol = args[1]; //符号
int b = Integer.parseInt(args[2]);
System.out.println("输入的参数为:"+Arrays.toString(args));
System.out.println("运行结果为:"+a+symbol+b+"="+Calculator.ADD.exec(a,b));
}
}
注意 策略枚举是一个非常优秀和方便的模式,但是它受枚举类型的限制,每个枚举项都是public、final、static的,扩展性受到了一定的约束,因此在系统开发中,策略枚举一般担当不经常发生变化的角色。